Femke for burgemeester

Donderdag, 28 juni 2018

Na een hobbelig verlopende sollicitatieprocedure – schijnt niet anders te kunnen – en maanden van wurgende onzekerheid waarbij gans het land de adem inhield hoorden we deze week eindelijk het verlossende woord: Femke Halsema wordt de nieuwe burgemeester van Amsterdam. Links juicht van vreugde, rechts loeit van woede. Men maakt elkaar op social media vrolijk af, om daarna over te gaan tot de orde van de dag, want wat moet je anders?

We zullen zien hoe het vroegere boegbeeld van GroenLinks het ervan af brengt. In politiek opzicht heeft ze, of je het nu met haar opvattingen eens bent of niet, haar sporen verdiend. Maar zoals al vaker is gebleken: goede politici zijn niet per definitie goede bestuurders (andersom geldt trouwens hetzelfde). Er zijn voorbeelden zat van goede Kamerleden die het er vervolgens als staatssecretaris of minister aanzienlijk minder goed afbrachten. Wat dat betreft lijkt deze benoeming me een tamelijk groot risico, zeker omdat het niet altijd soepel loopt binnen de gemeentelijke organisatie. De gemeentesecretaris en de wethouder van dienst zijn daar de eerstverantwoordelijke personen voor, maar als burgemeester ben je hoe dan ook eindbaas. The buck stops here, stond er niet voor niets op een bordje op het bureau van president Truman.

Alles wat ook maar een beetje misgaat komt onder het vergrootglas, waarbij dat gebrek aan bestuurlijke ervaring hard zal worden ingewreven. Dat kan trouwens net zo goed ten onrechte zijn: wie herinnert zich nog de niet erg glorieuze start van de inmiddels mateloos populaire Ahmed Aboutaleb in Rotterdam, toen hij bij rellen in Hoek van Holland niet erg handig opereerde? En wie durft er bij de huidige staat van semi-heiligheid van Eberhard van der Laan op te wijzen dat hij in het antiradicaliseringsbeleid dingen niet goed heeft gedaan? De nieuwe burgemeester verdient op z’n minst het voordeel van de twijfel – maar ja, twijfel kennen we niet meer op social media.

Er is iets anders wat me stoort, maar dat zal wel ouderwets zijn: de manier waarop GroenLinks – heel links eigenlijk – viert dat ze de hoofdprijs hebben binnengehaald. Dat je op zo’n benoeming een paar flessen al dan niet biologische champagne ontkurkt kan ik me voorstellen. Maar de toonzetting alsof Amsterdam nu, met de meerderheid van de raad én een burgemeester van linkse snit, eindelijk eindelijk eindelijk aan het begin staat van een soort nieuwe Gouden Eeuw vind ik nogal belachelijk. En Amsterdamse burgemeesters waren toch altijd al (sinds 1945 dan) links?

Het lijkt me bovendien nogal stom. Wim Kok zei ooit toen hij minister-president was dat hij weliswaar van de PvdA was, maar als premier was uitgeleend aan het land. Niet helemaal waar natuurlijk, maar de opvatting siert hem. Het opgewonden tromgeroffel van GroenLinks werkt alleen maar contraproductief, want Halsema moet op vergelijkbare wijze worden uitgeleend aan de stad, zodat ze boven de partijen staat en burgemeester van álle Amsterdammers kan worden. Als het nog even zo doorgaat, trekt haar eigen partij het vloerkleed onder haar vandaan.




Maurits van den Toorn
Journalist en redacteur


Meest recente blogs



Meest recente foto's



Meest recente publicaties