Vloeipapieren tijger

Donderdag, 29 oktober 2015

De gang van zaken na de presentatie van het Fyra-rapport was geheel volgens verwachting. Niet de harde conclusies waren het belangrijkste onderwerp van gesprek, terwijl ze dat toch waarachtig wel verdienen. Nee, het ging om de vraag ‘treedt ze af?’ of, nog minder subtiel, ‘wanneer treedt ze af?’ Eenieder kreeg al snel – te snel bijna – zijn zin, want al een paar uur later trad ze af. Daarna kon de volgende ronde in het Haagse gezelschapsspel meteen beginnen: ‘wie volgt haar op?’ De uitslag daarvan is (officieel) nog niet bekend.

Maar goed, die conclusies dus. Alle betrokkenen krijgen van de enquêtecommissie onderuit de zak: het kabinet dat bezeten leek van marktwerking en stond op aanbesteding, het spoorbedrijf dat van arrogantie naast z’n schoenen liep, bewindslieden die opmerkelijk eendrachtig onvolledig, onjuist en ontijdig waren met hun informatievoorziening, de Kamer die het zonder veel tegenspraak heeft laten gebeuren en de Inspectie Leefomgeving en Transport die het allemaal wel best vond.

Eerlijk gezegd vind ik dat laatste eigenlijk het enige echt schokkende, ook al omdat er over de gebeurtenissen in en rond de politiek de afgelopen jaren al veel bekend was geworden. Een ambtelijke inspectiedienst is toch bij uitstek een orgaan dat zonder financiële, politieke of andere verborgen agenda’s dient te inspecteren en te controleren en vervolgens op te treden als er zaken niet door de beugel kunnen.

Dat ging toch anders, de inspectie toetste slechts op papier de bevindingen van de door fabrikant AnsaldoBreda betaalde keuringsdienst Lloyd’s, als een assistent-boekhouder die de declaratiebonnetjes voor de kleine kas mag afstempelen. De commissie formuleert het wat netter, er was bij de ILT sprake van ‘een minimalistische invulling van taken en verantwoordelijkheden’.

We zullen de komende tijd ongetwijfeld te horen krijgen dat het allemaal veel subtieler ligt (mogelijk 'herkent de inspectie zich niet in dit beeld'), maar als de DG van de ILT – de toezichthouder voor de veiligheid van het spoorvervoer – vindt dat haar inspectiedienst er niet voor de veiligheid is, vraag ik me af ‘waarvoor dan wel?’ Zo’n inspectie verdient niet eens de naam van papieren tijger, het is er hooguit een van vloeipapier.






Maurits van den Toorn
Journalist en redacteur


Meest recente blogs



Meest recente foto's



Meest recente publicaties