Back from the USA

Vrijdag, 7 oktober 2016

Altijd fijn om weer eens een paar weken in de USA te verblijven, dit keer in het westen en noordwesten. Een bezoek met een dubbel doel, behalve een vakantietrip ging het er ook om een beetje ‘voeling te houden’ met wat er zich zo afspeelt.

En er speelt zich nogal wat af. Enerzijds kom je weer eens in een stad als Denver die werkelijk booming is, met een opgeknapte binnenstad en hele nieuwe wijken op voormalige industrieterreinen die er tien jaar geleden nog woest en ledig bij lagen. Anderzijds tref je alom dak- en thuislozen die in complete tentenkampen stadsparken en grasperkjes langs uitvalswegen bevolken. In San Francisco en Seattle zag je die altijd al wel, maar zonder dat ik een grafiek ervan bij de hand heb durf ik te zeggen dat hun aantal sinds de crisis van 2009 fors is toegenomen. In Salt Lake City is er zelfs een kamp met honderden mensen, omringd door soepbussen en wat politiemensen om eventuele ruzies snel de kop in te kunnen drukken. Het is geen Calcutta, maar het deed me er wel aan denken.

Tsja, en dan is het natuurlijk verkiezingstijd, waar je op straat eigenlijk niet eens zo erg veel van merkt. In San Francisco hangt her en der nog een enkele, inmiddels wat verstofte poster I’m with Bernie, en op het platteland van staten als Montana en Idaho wordt af en toe met borden steun aan Trump betuigd (het zijn sowieso staten met Republikeinse voorkeur), maar dat is het wat betreft de presidentskandidaten dan ook wel.

Nee, het gaat om Brad Bonkowski (Supervisor ward 2) in Carson City, Nevada. Om Tim Corrigan (County Commissioner) in Routt County, Colorado. Om Duane Davidson (State Treasurer) in Yakima (Washington) en om talloze anderen. Hun namen staan op plastic bordjes langs de weg of in de voortuin. Die bordjes zijn vaak zo klein dat het in het voorbijrijden nauwelijks mogelijk is om te ontcijferen om wie het eigenlijk gaat, maar de kracht zal ‘m in de herhaling zitten. Als de budgetten wat groter zijn, voor een zetel in de Senaat of voor het gouverneurschap, dan kunnen er reclames op billboards worden geplaatst en zijn er tv-spotjes op lokale en regionale zenders. Braaf en voorspelbaar, want de kandidaat heeft – uiteraard – slechts het goede voor met de mensheid en vooral de kiezers. Bijna vaste prik is een sneer naar ‘de kliek’ in Washington.

Op tv komen we, met de afstandsbediening slalommend tussen alle sportwedstrijden, afleveringen van CSI en onbegrijpelijke realityshows door, Hillary en Donald wel tegen. Het Hillarykamp heeft vileine anti-Trump-spotjes laten maken, met als afmaker de opmerking unfit for president. Volgens communicatiedeskundigen hebben die spotjes geen effect, maar omdat je dat nooit helemaal zeker weet, worden er desondanks bakken met geld aan gespendeerd. Zelfs de pro-Trump zender Fox News zendt ze uit. Een poging om onafhankelijk over te komen of gewoon vanwege de inkomsten? Waarschijnlijk het laatste.

Trump maakt geen reclame, maar dat hoeft ook nauwelijks want de man is niet van het scherm te branden. Als hij niet zelf in beeld is vanwege een of ander bezoek of gesprek of ontvangst – met vaak weer een nieuwe gaffe – dan gaat het wel over hem in allerlei discussie- en analyseprogramma’s, die trouwens vaak van hoog niveau zijn. Dat laatste kun je dan weer niet zeggen van het eerste debat tussen de twee kandidaten, maar daar is elders al genoeg over gezegd.






Maurits van den Toorn
Journalist en redacteur


Meest recente blogs



Meest recente foto's



Meest recente publicaties