Minister van alternatieve feiten

Dinsdag, 24 januari 2017

Het begon er zo langzamerhand toch werkelijk op te lijken dat minister Van der Steur van Veiligheid en Justitie zonder verdere ongelukken de eindstreep van het kabinet zou halen. Het heeft niet zo mogen zijn, de brokkenpiloot wordt nét voor de eindstreep door de Kamer nog eens op het rooster gelegd. De feiten over de Teeven-deal en de bonnetje blijken wéér een klein beetje anders te liggen dan de Kamer al wist.

De PvdA zal zich in het zicht van de verkiezingen harder opstellen dan de afgelopen vier jaar – de lieve vrede in de coalitie hoeft immers niet meer te worden bewaard – dus het kan wel eens gaan knetteren. Vrij schieten voor alle partijen zogezegd; zelfs de VVD kan zich in het zicht van 17 maart maar beter distantiëren van deze brekebeen, die door de nieuwe onthullingen de start van de VVD-campagne al heeft verpest. Rutte mag dan wel vinden dat ministers geen wegwerpartikelen zijn (dat zei hij in RTL Late Night), ze zijn ook niet onbeperkt houdbaar.

Toch is het een gekke situatie, staatsrechtelijk gezien. Van der Steur beroept zich erop dat hij de nu naar buiten gekomen informatie indertijd aan de commissie-Oosting heeft overhandigd. Als dit de Kamer is ontgaan (en daar lijkt het inderdaad op), dan is hem dat niet aan te rekenen. Een motie om hem wegens het onjuist of onvolledig inlichten van de Kamer weg te sturen zou eigenlijk onterecht zijn. Dat had dan bij een vorige sessie van gelijkluidende aard moeten gebeuren. Maar ja, toen hielden de coalitiepartijen elkaar nog stevig vast.

Veel raarder is natuurlijk Van der Steurs rol als Kamerlid in het adviseren van minister Opstelten om bepaalde dingen – met name het exacte bedrag van de schikking van Teeven – toch vooral niet aan de Kamer te vertellen omdat daar gedonder van zou komen. Je kunt een minister alleen niet tot opstappen dwingen om iets wat hij eerder als Kamerlid heeft gedaan. Daarmee heeft hij zich weliswaar gedragen als ‘matennaaier’ ten opzichte van zijn mede-Kamerleden, maar dat is een vorm van gedrag waarin het staatsrecht niet heeft voorzien.

Van der Steur zelf lijkt ondertussen nog steeds overtuigd van zijn gelijk dat er eigenlijk niets nieuws aan de hand is. Toevallig stuitte ik vandaag op dit citaat dat de situatie mooi samenvat: The very powerful and the very stupid have one thing in common. They don’t alter their views to fit the facts. They alter the facts to fit their views. Afkomstig uit de Britse tv-serie Doctor Who (1977). Ik vrees alleen dat Van der Steur niet bij de very powerful hoort.






Maurits van den Toorn
Journalist en redacteur


Meest recente blogs



Meest recente foto's



Meest recente publicaties