Stijlloos

Zondag, 7 mei 2017

Ineens ligt de website Geen Stijl met in het kielzog daarvan Dumpert onder het kritisch oog van de natie nu tientallen vrouwen en inmiddels ook twee (vrouwelijke) ministers kritiek hebben op de vrouwonvriendelijke inhoud van beide sites. Wat mij betreft hebben ze het gelijk aan hun zijde. Voorspelbaar was dat de makers van de site zich nu duchtig op hun pik getrapt voelen, om het in stijl te formuleren, en nog harder om zich heen slaan. Tsja, als je de wereld wilt veroveren met de slogan ‘tendentieus en nodeloos kwetsend’ kun je zoiets op een gegeven moment verwachten, maar het lijkt me niet de handigste tactiek.

Iets minder voorspelbaar was de verdediging van de site vanuit journalistieke hoek door mensen die zich zorgen maken over censuur en zich opwerpen als voorvechters van het vrije woord. Nu zijn dat inderdaad zaken om je zorgen over te maken, al is er in Nederland nog niet zoveel reden tot zorg, maar wat betreft het vrije woord geldt de aloude spreuk ‘je mag misschien wel alles zeggen, maar het hoeft niet’. En, tenzij ik iets heb gemist: niemand heeft gepleit voor een verbod.

Maar laat ik eens de vraag opwerpen: wat heeft Geen Stijl in hemelsnaam met journalistiek te maken? Ik zie er niet meer in dan digitaal belletje trekken, rotzooi trappen, keten, reaguren. Ouderwets gezegd: kattenkwaad uithalen. Drs. P liet in een van zijn vele liederen het woord ‘kattekwaad’ (toen nog zonder -n) rijmen op ‘handgranaat’. Een leuk rijm, maar ook goed gezien, want zonder correctie loopt zoiets steeds verder uit de hand, en dat is precies wat we nu zien gebeuren.

Keten kan leuk zijn en Geen Stijl was aanvankelijk ook best leuk: pesterige stukkies waarin zonder onderscheid iedereen te grazen kon worden genomen. Op vertegenwoordigers van ‘de linkse kerk’ was het natuurlijk altijd vrij schieten, maar als het zo uitkwam kreeg ook een held van rechts als Hero Brinkman op z’n falie. Dat was op z’n tijd best verfrissend. Maar gaandeweg werd het harder, onaangenamer, zuurder. Iedereen raakte gewend aan het getreiter van het vervelendste jongetje van de klas, dat van de weeromstuit steeds harder ging schreeuwen om toch vooral maar aandacht te krijgen – en nu dan uiteindelijk door de juf tot de orde wordt geroepen.

Dat zien we nu dan ook gebeuren, waarbij niet de juf maar de leiding van TMG wel zal ingrijpen als de deining aanhoudt vanwege het dreigende verlies aan advertentie-inkomsten. En dan? Gaat alles door zoals nu, waarbij de nu weggelopen adverteerders over drie of zes maanden weer gewoon weer op Geen Stijl te zien zijn. Want wat een bereik meneer!






Maurits van den Toorn
Journalist en redacteur


Meest recente blogs



Meest recente foto's



Meest recente publicaties